Slowo.pl - Czytania z kazaniami
Uczniowie Jezusa zapomnieli wziąć chlebów i tylko jeden mieli z sobą w łodzi. Wtedy im przykazał: Uważajcie, strzeżcie się kwasu faryzeuszów i kwasu Heroda. Oni zaczęli rozprawiać między sobą o tym, że nie mają chleba. Jezus zauważył to i rzekł im: Czemu rozprawiacie o tym, że nie macie chleba? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie, tak otępiały macie umysł? Macie oczy, a nie widzicie; macie uszy, a nie słyszycie? Nie pamiętacie, ile zebraliście koszów pełnych ułomków, kiedy połamałem pięć chlebów dla pięciu tysięcy? Odpowiedzieli Mu: Dwanaście. A kiedy połamałem siedem chlebów dla czterech tysięcy, ile zebraliście koszów pełnych ułomków? Odpowiedzieli: Siedem. I rzekł im: Jeszcze nie rozumiecie? (Marka 8:14-21)Czesław Miłosz uważa, że poeci piszą mniej więcej dla dwudziestu, trzydziestu osób. Natomiast tysiące ludzi bacznie nadstawia ucha, szukając okazji, by wiersz wykorzystać instrumentalnie, na przykład politycznie. Jest jeszcze "wielka masa tych, co nie czytają nic, bo są niepiśmienni albo ledwie piśmienni, ta masa, dla której została wynaleziona telewizja".Mimo iż niedawno Apostołowie byli świadkami cudownego rozmnożenia chleba, martwią się, że nie mają nic do jedzenia. Przecież nie mogli tak szybko o tym zapomnieć o możliwościach Jezusa. Czyżby ich obecność u Jego boku była tylko powierzchowna, bez głębszej refleksji czy analizy tego, czego są świadkami?
www.slowo.pl